غش کردن هنگامی اتفاق می افتد که برای مدت کوتاهی هوشیاری خود را از دست بدهید زیرا مغز شما اکسیژن کافی دریافت نمی کند.
اصطلاح پزشکی برای غش کردن سنکوپ است، اما به طور معمول با اصطلاح “از حال رفتن” نیز شناخته می شود. مدت غش معمولاً از چند ثانیه تا چند دقیقه ادامه دارد.
احساس سوزش در سر، سرگیجه، ضعف یا حالت تهوع علائمی است که گاهی قبل از غش اتفاق می افتد.
برخی احساس قبل از غش را با از بین رفتن صداهای پیرامون، یا “سیاه شدن دید” توصیف می کنند.
بهبودی کامل معمولاً چند دقیقه طول می کشد. اگر هیچ شرایط پزشکی اساسی باعث ضعف نبوده باشد، ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشید.
غش کردن معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست، اما گاهی اوقات می تواند نشانه یک مشکل پزشکی جدی باشد. اگر سابقه قبلی در مورد غش کردن وجود ندارد و در یک ماه گذشته بیش از یک بار دچار غش کردن شدن شدید، باید با پزشک خود صحبت کنید.
علل غش کردن
در بسیاری از موارد علت غش کردن مشخص نیست.
ولی ممکن است توسط عوامل مختلفی به شروع آن کمک شود از جمله:
- ترس یا آسیب های عاطفی دیگر
- درد شدید
- افت ناگهانی فشار خون
- قند خون پایین به دلیل دیابت
- تنفس سریع (hyperventilation)
- کمبود آب بدن
- ایستادن طولانی در یک حالت
- خیلی سریع ایستادن
- فشار بدنی در مکانهای بسیار گرم
- سرفه خیلی سخت
- فشار در حین دفع
- مصرف مواد مخدر یا الکل
- تشنج
داروهایی که می توانند باعث کاهش فشار خون شما شوند نیز احتمال غش کردن را افزایش می دهند.
این داروهای معمولا برای درمان های خاصی استفاده می شوند مانند:
- فشار خون بالا
- آلرژی
- افسردگی
- اضطراب
همچنین اگر هر یک از این شرایط را دارید ، احتمالاً ضعف خواهید داشت:
- دیابت
- بیماری قلبی
- تصلب شرایین
- ضربان قلب نامنظم یا آریتمی
- اضطراب یا حملات هراس (panic attacks)
- بیماری مزمن ریه ، مانند آمفیزم
پس از غش کردن چه باید کرد؟
فرد آسیب دیده باید به پشت دراز بکشد.
اگر جراحتی وارد نشده است و فرد در حال تنفس است، در صورت امکان پاهای فرد را بالاتر از سطح قلب حدود ۳۰ سانتی متر بلند کنید. کمربند، یقه ها یا سایر لباس های تنگ کننده را شل کنید. برای کاهش احتمال غش کردن دوباره، فرد را خیلی سریع بلند نکنید.
اگر دراز کشیدن امکان پذیر نیست، باید در حالت نشسته سر فرد بین زانوها قرار گیرد تا حالت غش و سرگیجه از بین برود.