اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال رشدی است که بر ارتباط و رفتار فرد تأثیر می گذارد.
اگرچه اوتیسم در هر سنی قابل تشخیص است. اما گفته می شود که این بیماری یک “اختلال رشدی” است. زیرا علائم معمولاً در دو سال اول زندگی ظاهر می شود.
در این بیماری دو ویژگی اصلی وجود دارد.
الف) مشکل دائمی در داشتن ارتباطات و تعامل اجتماعی.
ب) الگوهای محدود و تکراری در خلق و خو، علایق یا فعالیتهای فرد.
علائم و نشانه ها معمولاً در اوایل دوره رشد ظاهر می شوند و باعث اختلال عملکردی قابل توجهی می شوند.
علت افزودن طیف در نام این بیماری
اوتیسم به عنوان یک بیماری “طیف” شناخته می شود زیرا در نوع و شدت علائمی که افراد تجربه می کنند ، تفاوتهای گسترده ای وجود دارد.
ASD در تمامی گروههای قومی، نژادی و طبقاتی ممکن است رخ دهد.
اگرچه ASD می تواند یک اختلال مادام العمر باشد، اما بعضی درمان ها و خدمات می توانند علائم و توانایی عملکرد فرد را بهبود ببخشند.
این درمانها معمولا شامل داروهای آرامبخش، رفتاردرمانی و مشاوره های روانکاوی میشود.
تاثیر تحریک مغناطیسی مغز در بهبود اوتیسم
طبق گزارش اوبرمن، تحریک مغناطیسی مغز می تواند یک روش نوآورانه برای بررسی پاتوفیزیولوژی مرتبط با علائم ASD باشد. همچنین به دلیل دارا بودن پتانسیل درمان، شایسته بررسی های بیشتر در آینده است.
سه گروه تحقیقاتی مستقل، اثر بالینی TMS در ASD را با کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده (Randomized controlled trial) RCT بررسی کردند. در ارتباط با آسیب های اجتماعی، نتایج قابل قبولی مشاهده نشد. ولی نتایج امیدوار کننده تری در مورد رفتار تکراری و تحریک پذیری گزارش شده است.
منبع:
Oberman, L.M., Enticott, P.G., Casanova, M.F., Rotenberg, A., Pascual-Leone, A., Mccracken, J.T., and Group, T.M.S.I.a.C. (2016). Transcranial magnetic stimulation in autism spectrum disorder: Challenges, promise, and roadmap for future research. Autism Res 9, 184-203.