صرع چیست؟
صرع نوعی اختلال سیستم عصبی مرکزی است که در آن فعالیت مغز غیرطبیعی می شود و باعث تشنج یا دوره هایی از رفتار و احساسات غیرمعمول، و گاهی از دست دادن هوشیاری می شود.
چه عواملی باعث صرع می شود؟
علل ایجاد صرع با توجه به سن فرد متفاوت است. در برخی از افراد ممکن است علت ژنتیکی باشد. علت ابتلای تقریباً نیمی از افراد مبتلا به صرع ناشناخته است.
- برخی از افراد که دلیل شناخته شده ای از صرع ندارند ، ممکن است یک نوع ژنتیکی صرع داشته باشند. ممکن است یک یا چند ژن باعث صرع شده باشند. رابطه بین ژن و تشنج بسیار پیچیده است و آزمایش ژنتیکی هنوز برای بسیاری از اشکال صرع در دسترس نیست.
- حدود 3 از 10 نفر مبتلا به صرع، بدلیل تغییر در ساختار مغز خود، طوفان های الکتریکی تشنج را تجربه میکنند.
- برخی کودکان خردسال ممکن است با تغییر ساختاری در ناحیه‌ای از مغز متولد شوند که باعث تشنج می شود.
- حدود 3 از 10 کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ممکن است دچار تشنج نیز شوند. علت و رابطه این دو هنوز بطور دقیق مشخص نیست.
- عفونت های مغز نیز از علل شایع صرع است. عفونت های اولیه با دارو درمان می شوند، اما این عفونت ها ممکن است اثراتی بر روی مغز ایجاد کند که باعث ایجاد تشنج در زمان های بعدی شود.
- صدمات شدید سر میتواند تشنج ایجاد کند.
- در سنین میانسالی ، سکته های مغزی ، تومورها و صدمات بیشتر تاثیرگذارند.
- در افراد بالای 65 سال ، سکته مغزی شایعترین علت بروز تشنج های جدید است. شرایط دیگر مانند بیماری آلزایمر یا سایر شرایطی که بر عملکرد مغز تأثیر می گذارد نیز می تواند باعث تشنج شود.
آیا صرع قابل درمان است؟
صرع معمولاً توسط داروها قابل درمان است. با وجود این، داروها همیشه کار نمی کنند و و بنابراین برخی از بیماران تمایل به انجام جراحی دارند.
اهمیت مکان یابی منطقه شروع صرع
چالش اصلی در چنین جراحی هایی این است که هیچ خطری برای بافتهای حساس سالم که در مجاورت یا نزدیک به قسمتی که در آن عمل می شود قرار دارند، ایجاد نکند. بنابراین، مکان یابی دقیق تمرکز صرع از اهمیت حیاتی در معالجه این بیماری برخوردار است.
الگوریتم های مختلفی برای تعیین تمرکز صرع پیشنهاد شده است، با این حال، هنوز هیچکدام نتوانسته اند راه حلی برای رفع مؤثر این مسئله ارائه دهد.
سیگنال EEG حاوی اطلاعات زمانی و fMRI (یا MRI عملکردی) دارای اطلاعات مکانی است. بنباراین امید می رود که با ترکیب این دو بتوان به نتایج بهینه دست یافت.
از جمله مطالعات در این زمینه تحقیق انجام شده توسط دکتر الیاس ابراهیم زاده، دکتر سجاد منوچهری و دکتر مهران نیکروان در مرکز مرکز ملی نقشه برداری مغز ایران واقع در دانشگاه تهران در ارتباط با مکان یابی صرع است. [1]
در این مطالعه موردی (Case Study)، ابتدا آرتیفکت های ناشی از گرادیان EEG حذف گردید. سپس با پردازش همزمان EEG-fMRI از اطلاعات زمانی EEG برای تجزیه و تحلیل fMRI استفاده شده است.
کانونهای صرع سرانجام با کمک روش GLM (مدل خطی تعمیم یافته) مکان یابی می شوند. این مطالعه بر روی 2 بیمار مقاوم به دارو با صرع انجام شده است که اطلاعات آنها در مرکز ملی نقشه برداری مغز ایران ثبت شده است. نتایج حاکی از بهبود چشمگیر در دقت مکان یابی نسبت به روشهای موجود در مقالات است.
منبع:
