روشهای درمان سکته مغزی
درمان های خاص توصیه شده به این بستگی دارد که آیا سکته مغزی ناشی از موارد زیر است:
لخته خونی که جریان خون به مغز را مسدود می کند (سکته مغزی ایسکمیک)
خونریزی در داخل یا اطراف مغز (سکته مغزی هموراژیک)
درمان معمولاً شامل مصرف 1 یا چند داروی مختلف است، اگرچه برخی از افراد ممکن است به جراحی نیز نیاز داشته باشند.
روشهای درمان سکته مغزی
درمان سکته های ایسکمیک
اگر سکته مغزی ایسکمیک داشته اید، معمولاً ترکیبی از داروها برای درمان این بیماری و جلوگیری از تکرار آن توصیه می شود.
برخی از این داروها باید فورا و فقط برای مدت کوتاهی مصرف شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است فقط پس از درمان سکته شروع شوند و ممکن است نیاز به مصرف طولانی مدت داشته باشند.
ترومبولیز – داروی “لخته شکن”.
سکته های مغزی ایسکمیک را اغلب می توان با تزریق دارویی به نام آلتپلاز درمان کرد که لخته های خون را حل می کند و جریان خون را به مغز باز می گرداند.
این استفاده از داروی “لخته شکن” به عنوان ترومبولیز شناخته می شود.
آلتپلاز در صورتی موثرتر است که در اسرع وقت پس از وقوع سکته شروع شود – و مطمئناً ظرف 4.5 ساعت.
اگر بیش از 4.5 ساعت گذشته باشد، به طور کلی توصیه نمی شود، زیرا مشخص نیست استفاده از آن پس از این زمان چقدر مفید است.
قبل از استفاده از آلتپلاز، بسیار مهم است که یک اسکن مغزی برای تایید تشخیص سکته مغزی ایسکمیک انجام شود.
این به این دلیل است که دارو می تواند خونریزی را که در سکته های هموراژیک رخ می دهد بدتر کند.
ترومبکتومی
تعداد کمی از سکته های مغزی ایسکمیک شدید را می توان با یک روش اورژانسی به نام ترومبکتومی درمان کرد.
این کار لخته های خون را از بین می برد و به بازگرداندن جریان خون به مغز کمک می کند.
ترومبکتومی تنها در درمان سکته های مغزی ایسکمیک ناشی از لخته شدن خون در یک سرخرگ بزرگ در مغز موثر است.
زمانی موثرتر است که در اسرع وقت بعد از سکته شروع شود.
این روش شامل قرار دادن کاتتر در شریان، اغلب در کشاله ران است. یک دستگاه کوچک از طریق کاتتر به شریان مغز منتقل می شود.
لخته خون را می توان با استفاده از دستگاه یا از طریق مکش برداشت. این روش را می توان تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام داد.
آسپرین و سایر داروهای ضد پلاکتی
به اکثر افراد یک دوز منظم آسپرین پیشنهاد می شود. آسپرین علاوه بر مسکن، یک ضد پلاکت است که احتمال تشکیل لخته دیگر را کاهش می دهد.
سایر داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل و دی پیریدامول ممکن است استفاده شود.
داروهای ضد انعقاد
ممکن است به برخی افراد یک داروی ضد انعقاد پیشنهاد شود تا به کاهش خطر ایجاد لخته های خونی جدید در آینده کمک کند.
داروهای ضد انعقاد با تغییر ترکیب شیمیایی خون به گونه ای که از تشکیل لخته جلوگیری می کند از لخته شدن خون جلوگیری می کند.
وارفارین، آپیکسابان، دابیگاتران، ادوکسابان و ریواروکسابان نمونه هایی از داروهای ضد انعقاد برای استفاده طولانی مدت هستند.
همچنین تعدادی داروی ضد انعقاد به نام هپارین وجود دارد که فقط به صورت تزریقی قابل تزریق هستند و در کوتاه مدت استفاده می شوند.
اگر شما:
- دارای نوعی ضربان قلب نامنظم به نام فیبریلاسیون دهلیزی است که می تواند باعث لخته شدن خون شود
- سابقه لخته شدن خون دارند
- ایجاد لخته خون در وریدهای پای خود (ترومبوز ورید عمقی (DVT)) زیرا سکته مغزی باعث شده است که نتوانید یکی از پاهای خود را حرکت دهید.
- داروهای فشار خون
- اگر فشار خون شما خیلی بالا باشد، ممکن است داروهایی برای کاهش آن به شما پیشنهاد شود.
- داروهایی که معمولا استفاده می شوند عبارتند از:
دیورتیک های تیازیدی
مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE).
مسدود کننده های کانال کلسیم
مسدود کننده های بتا
آلفا بلوکرها
سایر داروها و روشهای درمان سکته مغزی
استاتین ها
اگر سطح کلسترول خون شما بیش از حد بالا باشد، به شما توصیه می شود که دارویی به نام استاتین مصرف کنید.
استاتین ها با مسدود کردن یک ماده شیمیایی (آنزیم) در کبد که کلسترول تولید می کند، سطح کلسترول خون را کاهش می دهند.
ممکن است در روشهای درمان سکته مغزی به شما یک استاتین پیشنهاد شود، حتی اگر سطح کلسترول شما بالا نباشد، زیرا ممکن است به کاهش خطر سکته مغزی کمک کند هر چه سطح کلسترول شما باشد.
اندارترکتومی کاروتید
برخی از سکته های ایسکمیک ناشی از تنگ شدن شریان گردن به نام شریان کاروتید است که خون را به مغز می رساند.
تنگی که به عنوان تنگی کاروتید شناخته می شود، به دلیل تجمع پلاک های چربی ایجاد می شود.
اگر تنگی کاروتید بسیار شدید باشد، ممکن است از جراحی برای رفع انسداد شریان استفاده شود. به این عمل اندارترکتومی کاروتید می گویند.
این شامل جراح می شود که یک برش (برشی) در گردن شما ایجاد می کند تا شریان کاروتید باز شود و رسوبات چربی خارج شود.
درمان سکته های هموراژیک
مانند سکته های مغزی ایسکمیک، به برخی از افرادی که سکته هموراژیک داشته اند نیز داروهایی برای کاهش فشار خون و جلوگیری از سکته های بعدی پیشنهاد می شود.
اگر قبل از سکته مغزی از داروهای ضد انعقاد استفاده می کردید، ممکن است به درمان برای معکوس کردن اثرات دارو و کاهش خطر خونریزی بیشتر نیاز داشته باشید.
جراحی در روشهای درمان سکته مغزی
گاهی اوقات ممکن است برای برداشتن خون از مغز و ترمیم رگ های خونی ترکیده به جراحی اورژانسی نیاز باشد. این معمولا با استفاده از یک روش جراحی به نام کرانیوتومی انجام می شود.
در طول کرانیوتومی، بخشی از جمجمه برداشته می شود تا جراح به منبع خونریزی دسترسی پیدا کند.
جراح رگ های خونی آسیب دیده را ترمیم می کند و اطمینان حاصل می کند که هیچ لخته خونی وجود ندارد که ممکن است جریان خون به مغز را محدود کند.
پس از قطع خونریزی، تکه استخوان برداشته شده از جمجمه، اغلب با یک صفحه فلزی مصنوعی جایگزین می شود.
جراحی برای هیدروسفالی
جراحی همچنین می تواند برای درمان یک عارضه سکته های خونریزی دهنده به نام هیدروسفالی انجام شود.
این جایی است که آسیب ناشی از سکته مغزی باعث تجمع مایع مغزی نخاعی در حفره ها (بطن) مغز می شود که باعث ایجاد علائمی مانند سردرد، بیماری، خواب آلودگی، استفراغ و از دست دادن تعادل می شود.
هیدروسفالی را می توان با قرار دادن لوله ای به نام شانت در مغز درمان کرد تا مایع تخلیه شود.
سایر روشهای درمان سکته مغزی
درمان های حمایتی
ممکن است برای کمک به مدیریت برخی از مشکلاتی که می تواند بر افرادی که سکته کرده اند تأثیر بگذارد، به درمان کوتاه مدت بیشتری نیاز داشته باشید.
برای مثال، ممکن است نیاز داشته باشید:
- یک لوله تغذیه که از طریق بینی وارد معده شما می شود (لوله بینی معده) برای تامین تغذیه در صورت مشکل در بلع (دیسفاژی)
- مکمل های غذایی در صورت سوءتغذیه
- اگر در معرض خطر کم آبی هستید، مایعاتی که مستقیماً در ورید (به صورت داخل وریدی) داده می شود
- اگر سطح اکسیژن خونتان کم است، از طریق لوله بینی یا ماسک صورت، اکسیژن دریافت کنید
- جوراب های فشرده برای جلوگیری از لخته شدن خون در پاها (DVT)
کلمات مرتبط :
روشهای درمان سکته مغزی – بهترین مرکز درمان سکته مغزی – بهترین مرکز مغز و اعصاب در تهران – متخصص مغز و اعصاب در پونک
