آنچه در این مقاله خواهید خواند:
1- چگونه بفهمیم افسردگی داریم؟
2- روش های تشخیص افسردگی
3- تفاوت های اضطراب و افسردگی
4- روش های درمان افسردگی
5- نورومدولاسیون چیست؟
1- چگونه بفهمیم افسردگی داریم؟
تشخیص افسردگی بهوسیله متخصصان اعصاب و روان یا روانپزشک مجرب انجام میشود، اما شما میتوانید با توجه به برخی علائم و نشانههای مشخص، به وجود افسردگی در خود یا دیگران مشکوک شوید.
در زیر چند علامت و روش خودارزیابی برای تشخیص افسردگی آورده شده است:
1-1- **علائم اصلی افسردگی**:
1-1-1- احساس مداوم غم، ناامیدی یا بیارزشی.
2-1-1- از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیتهای روزمره.
3-1-1- تغییرات قابل توجه در وزن یا اشتها.
4-1-1- مشکلات خواب (بیخوابی یا خواب بیش از حد).
5-1-1- خستگی مداوم یا کاهش انرژی. – احساس گناه یا بیارزشی بیش از حد.
6-1-1- دشواری در تمرکز یا تصمیمگیری.
7-1-1- افکار مکرر درباره مرگ یا خودکشی.
2-1- **مدت زمان علائم**:
1-2-1- این علائم باید حداقل به مدت دو هفته به طور مداوم وجود داشته باشند تا به عنوان افسردگی تشخیص داده شوند.
3-1- **ارزیابی تأثیر علائم**:
1-3-1- بررسی کنید که آیا این علائم بر روی زندگی روزمره، کار، تحصیل، روابط اجتماعی و فعالیتهای شما تأثیر منفی گذاشتهاند یا خیر.
4-1- **استفاده از پرسشنامهها و ابزارهای سنجش آنلاین**:
1-4-1- برخی پرسشنامهها و تستهای خودارزیابی آنلاین مانند پرسشنامه افسردگی بک (BDI) یا مقیاس افسردگی بیمارستانی (HADS) میتوانند به شما کمک کنند تا شدت علائم خود را بسنجید.
5-1- **مشاوره با متخصص**:
1-5-1- اگر شما یا فردی که میشناسید این علائم را تجربه میکنید، بهتر است با یک روانپزشک یا روانشناس مشورت کنید. متخصصان میتوانند با انجام مصاحبه بالینی و استفاده از ابزارهای تشخیصی، افسردگی را به طور دقیق تشخیص دهند. تشخیص زودهنگام افسردگی میتواند به درمان مؤثرتر و بهبود سریعتر منجر شود.
اگر فکر میکنید که ممکن است افسرده باشید، از جستجوی کمک حرفهای و بهترین متخصص اعصاب و روان دریغ نکنید.
2- روش های تشخیص افسردگی

تشخیص افسردگی بهوسیله متخصصان سلامت روان، معمولاً از طریق ترکیبی از روشهای زیر انجام میشود:
1-2- **مصاحبه بالینی**:
– متخصص روانپزشکی یا متخصص اعصاب و روان مجرب با بیمار مصاحبه میکند تا علائم، مدت زمان آنها و تأثیرشان بر زندگی روزمره را ارزیابی کند. این مصاحبه شامل پرسشهایی درباره خلق و خو، خواب، اشتها، سطح انرژی، تمرکز و علاقه به فعالیتها میشود.
2-2- **پرسشنامهها و ابزارهای سنجش**:

– ابزارهای استاندارد مانند پرسشنامه افسردگی بک (BDI)، پرسشنامه افسردگی بیمارستانی (HADS) و مقیاس افسردگی همیلتون (HDRS) به متخصص روانپزشکی کمک میکنند تا شدت افسردگی را ارزیابی و تشخیص دهند.
3-2-**ارزیابی پزشکی**:
– گاهی اوقات علائم جسمانی افسردگی ممکن است به علت مشکلات جسمی مانند اختلالات تیروئیدی یا کمبود ویتامینها باشد. پزشکان ممکن است آزمایشهای خون یا بررسیهای پزشکی دیگر را انجام دهند تا علل جسمانی را رد کنند.
4-2 **مشاهده رفتار و عملکرد**:
– متخصصان ممکن است رفتار و عملکرد روزانه بیمار را در محیطهای مختلف مانند خانه، کار یا مدرسه مشاهده کنند تا تاثیرات عملی افسردگی را بسنجند.
5-2- **تاریخچه خانوادگی و پزشکی**:
– بررسی سابقه خانوادگی افسردگی و سایر اختلالات روانی میتواند به تشخیص کمک کند، زیرا عوامل ژنتیکی نیز در بروز افسردگی نقش دارند.
این روشها به متخصصان کمک میکنند تا تشخیص دقیقی از افسردگی بدست آورند و بهترین برنامه درمانی را برای بیمار تعیین کنند.
3- تفاوت های اضطراب و افسردگی
اضطراب و افسردگی دو اختلال روانی متفاوت هستند که هر کدام ویژگیها و نشانههای خاص خود را دارند.
در زیر سه تفاوت مهم این دو را بیان میکنم:
1-3- **ماهیت احساسات غالب**:
– **اضطراب**: افراد مبتلا به اضطراب معمولاً احساس نگرانی، ترس و فشار دارند. این احساسات معمولاً حول موضوعات یا موقعیتهای خاصی مثل آینده یا حوادث احتمالی است.
– **افسردگی**: افراد مبتلا به افسردگی بیشتر احساسات غم، ناامیدی و بیارزشی را تجربه میکنند. این احساسات میتوانند بدون دلیل مشخصی باشند و تمامی جوانب زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهند.
2-3- **سطح انرژی و فعالیت**:
– **اضطراب**: اضطراب معمولاً با افزایش سطح انرژی و تحریکپذیری همراه است. افراد ممکن است احساس بیقراری کنند و تمایل به فعالیت بیش از حد داشته باشند.

– **افسردگی**: افسردگی اغلب با کاهش سطح انرژی و احساس خستگی مداوم همراه است. افراد ممکن است انگیزه و تمایل به انجام فعالیتها را از دست بدهند و بیشتر وقت خود را در حالت غیر فعال سپری کنند.
3-3- **تغییرات در الگوهای خواب**:

– **اضطراب**: افراد مبتلا به اضطراب ممکن است مشکلات خواب مانند بیخوابی یا بیدار شدنهای مکرر در طول شب را تجربه کنند. زیرا ذهنشان همواره مشغول و نگران است.
بهترین کلینیک خواب تهران
– **افسردگی**: در افسردگی، الگوهای خواب میتوانند به دو صورت تغییر کنند: برخی افراد دچار بیخوابی میشوند، در حالی که دیگران ممکن است بیش از حد معمول بخوابند (خواب زیاد). این تفاوتها به شناسایی و تشخیص دقیقتر این دو اختلال کمک میکنند و میتوانند به درمان مناسب هر یک کمک کنند.
4- روش های درمان افسردگی
درمان افسردگی شامل ترکیبی از رواندرمانی، دارو درمانی، نورومدولاسیون ها مانند rTMS، TPS و tDCS و تغییرات سبک زندگی است.
رواندرمانی، به ویژه درمان شناختی-رفتاری (CBT)، به افراد کمک میکند الگوهای فکری منفی را شناسایی و تغییر دهند.
داروهای ضد افسردگی مانند مهارکنندههای بازجذب سروتونین (SSRIs) میتوانند به تعادل شیمیایی مغز کمک کنند.
علاوه بر این، فعالیتهای جسمانی منظم، تغذیه سالم، خواب کافی و حمایت اجتماعی نقش مهمی در بهبود وضعیت روحی فرد دارند. در برخی موارد، درمانهای جایگزین مانند تکنیکهای آرامسازی و مدیتیشن نیز مفید هستند.
5- نورومدولاسیون

نورومدولاسیونها روشهای درمانی هستند که با استفاده از تحریک الکتریکی، مغناطیسی یا شیمیایی سیستم عصبی مرکزی، عملکرد مغز را تغییر میدهند. نورومدولاسیون ها در درمان اختلالات روانی مانند افسردگی استفاده میشوند.
در زیر چند نوع از نورومدولاسیونها و توضیح هر یک آمده است:
1-5- **تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)**:
– **توضیح**: در این روش از یک میدان مغناطیسی برای تحریک سلولهای عصبی در مناطق خاصی از مغز استفاده میشود.
– **درمان افسردگی**: TMS معمولاً برای بیمارانی که به درمانهای دارویی مقاوم هستند استفاده میشود. این روش میتواند فعالیت نورونها در مناطق مغزی مرتبط با تنظیم خلق و خو را افزایش دهد و به بهبود علائم افسردگی کمک کند.
2-5- **تحریک عصب واگ (VNS)**:
– **توضیح**: در این روش یک دستگاه کوچک به طور جراحی در زیر پوست کاشته میشود که عصب واگ را با پالسهای الکتریکی تحریک میکند.
– **درمان افسردگی**: VNS معمولاً برای بیمارانی که به درمانهای دارویی و رواندرمانی مقاوم هستند استفاده میشود. این تحریک میتواند فعالیت نواحی مغزی مرتبط با خلق و خو را تغییر دهد و علائم افسردگی را کاهش دهد.
3-5- **تحریک عمقی مغز (DBS)**:
– **توضیح**: این روش شامل کاشت الکترودها در نواحی عمقی مغز و اتصال آنها به یک دستگاه محرک الکتریکی است. DBS پالسهای الکتریکی را به مغز ارسال میکند.
– **درمان افسردگی**: DBS معمولاً برای موارد شدید و مقاوم به درمان افسردگی استفاده میشود. این تحریک میتواند تنظیمات نواحی مغزی مربوط به خلق و خو و انگیزش را تغییر دهد.
4-5 **تحریک الکتریکی ترانس کرانیال (tDCS)**:
– **توضیح**: در این روش از جریان الکتریکی ضعیف برای تحریک مغز استفاده میشود. الکترودها بر روی پوست سر قرار میگیرند و جریان الکتریکی به مغز اعمال میشود.
– **درمان افسردگی**: tDCS میتواند فعالیت نورونها را در مناطق مغزی مرتبط با افسردگی تغییر دهد و به کاهش علائم افسردگی کمک کند.
این روشهای نورومدولاسیون به عنوان گزینههای درمانی برای افرادی که به درمانهای متداول پاسخ نمیدهند، مورد استفاده قرار میگیرند. هر یک از این روشها با تغییر فعالیت نواحی خاصی از مغز، میتوانند به بهبود علائم افسردگی کمک کنند.
بیشتر بخوانید: