انواع تشنج

انواع تشنج

تشنج انفجاری از فعالیت الکتریکی کنترل نشده بین سلول‌های مغزی (که نورون‌ها یا سلول‌های عصبی نیز نامیده می‌شوند) است که باعث ناهنجاری‌های موقتی در تون یا حرکات ماهیچه‌ها (سفتی، پرش یا لنگی)، رفتارها، احساسات یا حالت‌های هوشیاری می‌شود.

تشنج ها همه شبیه هم نیستند. تشنج می تواند یک رویداد منفرد به دلیل یک علت حاد مانند دارو باشد. هنگامی که فرد دچار تشنج های مکرر می شود، به آن صرع می گویند.

علائم تشنج متفاوت است و می تواند شامل تغییر ناگهانی آگاهی یا از دست دادن کامل هوشیاری، احساسات یا افکار غیرمعمول، تکان دادن یا سفتی غیر ارادی در بدن یا سفتی شدید و لرزش اندام همراه با از دست دادن هوشیاری (تشنج) باشد.

همه انواع تشنج معمولاً با دارو درمان می شوند و اگر کنترل آنها دشوار باشد با رژیم درمانی، تحریک عصبی یا جراحی درمان می شود.

تشخیص دقیق تشنج برای پزشک برای اجرای مناسب ترین نوع درمان مهم است. تشنج های کانونی و عمومی معمولاً علل مختلفی دارند و تشخیص دقیق انواع تشنج اغلب به شناسایی علت تشنج کمک می کند.

چه پزشک بتواند علت تشنج فرد را تعیین کند یا نه، درمان احتمالاً به معنای دارو خواهد بود. تشنج هایی که کنترل آنها دشوار است ممکن است با تحریک عصبی یا رژیم درمانی بهبود یابد. بیمارانی که تشنج آنها به دلیل اسکار کانونی یا سایر ضایعات در مغز است، ممکن است کاندیدای خوبی برای جراحی صرع باشند.

انواع تشنج

دو دسته یا گروه عمده تشنج وجود دارد: شروع کانونی و شروع عمومی.

تشنج‌های کانونی از یک ناحیه شروع می‌شوند و می‌توانند در سراسر مغز پخش شوند و بسته به نحوه انتشار تخلیه‌های الکتریکی، علائم خفیف یا شدید ایجاد کنند.

تشنج عمومی می تواند به عنوان تشنج کانونی شروع شود که به هر دو طرف مغز گسترش می یابد. آنها همچنین می توانند به عنوان تشنج های “شروع عمومی” رخ دهند که در آن فعالیت تشنج به طور همزمان در هر دو طرف مغز شروع می شود. تشنج های عمومی معمولاً در دوران کودکی شروع می شوند و شبیه به افزایش ترموستات یا فلاش نور هستند – تنظیم غیر طبیعی بین بخش های مغز باعث تشنج می شود.

تشنج کانونی یا جزئی
تشنج های کانونی را تشنج جزئی نیز می نامند زیرا در یک ناحیه از مغز شروع می شوند. آنها می توانند در اثر هر نوع آسیب کانونی ایجاد شوند که باعث گره خوردن اسکار می شود. سابقه پزشکی یا MRI در حدود نیمی از افرادی که تشنج کانونی دارند، علت (مانند ضربه، سکته یا مننژیت) را شناسایی می کند. اسکارهای رشدی – آنهایی که به عنوان بخشی از رشد جنینی و اولیه مغز رخ می دهند – از علل شایع تشنج کانونی در کودکان هستند.

تشنج های کانونی می توانند از یک قسمت از مغز شروع شده و به نواحی دیگر سرایت کنند و بسته به میزان درگیر شدن مغز، علائم خفیف یا شدید ایجاد کنند.

در ابتدا، فرد ممکن است متوجه علائم جزئی شود که به آن هاله گفته می شود. ممکن است شخص تغییری در احساسات داشته باشد یا احساس کند چیزی در شرف وقوع است (پیش‌بینی). برخی از افرادی که هاله را تجربه می کنند، احساس بلند شدن در معده را شبیه به سوار شدن بر روی ترن هوایی توصیف می کنند.

با گسترش تشنج در سراسر مغز، علائم بیشتری ظاهر می شود. اگر فعالیت الکتریکی غیرطبیعی ناحیه وسیعی از مغز را درگیر کند، ممکن است فرد احساس گیجی یا گیجی کند، یا لرزش جزئی، سفت شدن ماهیچه‌ها، یا حرکات جویدن یا جویدن را تجربه کند. تشنج های کانونی که باعث تغییر آگاهی می شوند، تشنج های کانونی ناآگاه یا تشنج های جزئی پیچیده نامیده می شوند.

فعالیت الکتریکی تشنج می تواند در یک ناحیه حسی یا حرکتی مغز باقی بماند و منجر به تشنج کانونی آگاهانه شود (که تشنج جزئی ساده نیز نامیده می شود). فرد از آنچه اتفاق می افتد آگاه است و ممکن است متوجه احساسات و حرکات غیرعادی شود.

تشنج های کانونی می توانند به رویدادهای بزرگی تبدیل شوند که به کل مغز گسترش یافته و باعث تشنج های تونیک-کلونیک شوند. این تشنج ها برای درمان و پیشگیری مهم هستند زیرا می توانند باعث مشکلات تنفسی و صدمات شوند.

تشنج با شروع عمومی
تشنج با شروع عمومی، موجی از ترشحات عصبی غیرطبیعی در سراسر قشر مغز کم و بیش به طور همزمان است. شایع ترین علت عدم تعادل در “ترمزها” (مدارهای بازدارنده) و “شتاب دهنده” (مدارهای تحریک کننده) فعالیت الکتریکی در مغز است.

تشنج عمومی ممکن است یک جزء ژنتیکی داشته باشد، اما تنها تعداد کمی از افراد مبتلا به تشنج عمومی دارای اعضای خانواده با همین وضعیت هستند. افزایش جزئی در خطر تشنج عمومی در کودکان یا سایر اعضای خانواده فرد مبتلا به تشنج عمومی وجود دارد، اما شدت تشنج می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. آزمایش ژنتیکی ممکن است علت تشنج عمومی را نشان دهد.

محرومیت از خواب یا نوشیدن مقادیر زیاد الکل می تواند پاسخ تحریکی را افزایش دهد و خطر تشنج با شروع عمومی را افزایش دهد، به ویژه در افرادی که تمایل ژنتیکی به آن دارند.

کلمات مرتبط :

انواع تشنج – متخصص اعصاب و روان در تهران – متخصص اعصاب و روان در پونک – دکتر مغز و اعصاب در پونک