اختلالات شخصیت چیست؟
شخصیت، طرز تفکر، احساس و رفتاری است که فرد را از سایر افراد متمایز می کند. شخصیت یک فرد تحت تأثیر تجربیات، محیط (محیط اطراف، موقعیت های زندگی) و ویژگی های موروثی است. شخصیت یک فرد معمولاً در طول زمان ثابت می ماند. اختلال شخصیت نوعی تفکر، احساس و رفتار است که از انتظارات فرهنگ منحرف می شود، باعث ناراحتی یا مشکلاتی در عملکرد می شود و در طول زمان ادامه می یابد.
۱۰ نوع خاص از اختلالات شخصیت وجود دارد. اختلالات شخصیت الگوهای رفتاری و تجربیات درونی بلندمدتی هستند که به طور قابل توجهی با آنچه انتظار می رود متفاوت است. الگوی تجربه و رفتار از اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود و باعث ناراحتی یا مشکلاتی در عملکرد می شود. بدون درمان، انواع اختلال شخصیت می تواند طولانی مدت باشد. اختلالات شخصیت حداقل بر دو مورد از این زمینه ها تأثیر می گذارد:
- طرز تفکر در مورد خود و دیگران
- روش واکنش عاطفی
- راه ارتباط با افراد دیگر
- روش کنترل رفتار
انواع اختلالات شخصیت
- اختلال شخصیت ضد اجتماعی: الگویی از نادیده گرفتن یا نقض حقوق دیگران. فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی ممکن است با هنجارهای اجتماعی مطابقت نداشته باشد، ممکن است مکرراً دروغ بگوید یا دیگران را فریب دهد یا ممکن است به صورت تکانشی عمل کند.
- اختلال شخصیت اجتنابی: الگویی از کمرویی شدید، احساس بی کفایتی و حساسیت شدید به انتقاد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است تمایلی به درگیر شدن با افراد نداشته باشند، مگر اینکه مطمئن باشند که مورد علاقه هستند، درگیر انتقاد یا طرد شدن باشند، یا ممکن است خود را به اندازه کافی خوب یا از نظر اجتماعی ناتوان بدانند.
- اختلال شخصیت مرزی: الگویی از بی ثباتی در روابط شخصی، احساسات شدید، خودانگاره ضعیف و تکانشگری. یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است برای اجتناب از رها شدن، تلاش های مکرر خودکشی، نشان دادن عصبانیت شدید نامناسب یا داشتن احساس پوچی مداوم تلاش زیادی کند.
- اختلال شخصیت وابسته: الگویی از نیاز به مراقبت و رفتار مطیع و چسبنده. افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته ممکن است در تصمیم گیری های روزانه بدون اطمینان از جانب دیگران مشکل داشته باشند یا ممکن است به دلیل ترس از ناتوانی در مراقبت از خود در تنهایی احساس ناراحتی یا درماندگی کنند.
- اختلال شخصیت هیستریونیک: الگویی از احساسات و توجه بیش از حد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک ممکن است زمانی که در مرکز توجه نیستند احساس ناراحتی کنند، ممکن است از ظاهر فیزیکی برای جلب توجه خود استفاده کنند یا احساسات به سرعت در حال تغییر یا اغراق آمیز باشند.
- اختلال شخصیت خودشیفته: الگویی از نیاز به تحسین و عدم همدلی با دیگران. یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است احساس بزرگی از خود مهم بودن، احساس استحقاق، سوء استفاده از دیگران یا عدم همدلی داشته باشد.
- اختلال شخصیت وسواسی اجباری: الگویی از مشغولیت به نظم، کمال و کنترل. فرد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی-اجباری ممکن است بیش از حد بر جزئیات یا برنامه ها متمرکز باشد، ممکن است بیش از حد کار کند و برای اوقات فراغت یا دوستان خود وقت بگذارد، یا ممکن است در اخلاق و ارزش های خود انعطاف ناپذیر باشد. (این همان اختلال وسواس فکری جبری نیست.)
- اختلال شخصیت پارانوئید: الگویی از مشکوک بودن به دیگران و بدبینی یا کینه توز بودن آنها. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید اغلب تصور می کنند که مردم به آنها آسیب می رسانند یا آنها را فریب می دهند و به دیگران اعتماد نمی کنند یا به آنها نزدیک نمی شوند.
- اختلال شخصیت اسکیزوئید: جدا شدن از روابط اجتماعی و ابراز کمی احساسات. فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً به دنبال روابط نزدیک نیست، تنها بودن را انتخاب می کند و به نظر می رسد که به تمجید یا انتقاد دیگران اهمیتی نمی دهد.
- اختلال شخصیت اسکیزوتایپی: الگوی بسیار ناراحت کننده در روابط نزدیک، داشتن تفکر تحریف شده و رفتار غیرعادی. فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکن است باورهای عجیب و غریب یا رفتار یا گفتار عجیب و غریب یا عجیب داشته باشد یا ممکن است اضطراب اجتماعی بیش از حد داشته باشد.
کلمات مرتبط :